درباره من
دختری از افغانستانم. سالهاست که آواره ای جهان در ایران ام. فرصت تحصیلات عالی نداشتم ولی خواندن و نوشتن را بلدم. اگر وقت داشته باشم کتابهای مورد علاقه ام را مطالعه می کنم. برادرم پایم را به اینترنت باز کرده است به اندازه ای که مامانم (همان مادر جان خودمان) اجازه بدهد به این دنیای شگفت مجازی خیلی با احتیاط گشت و گذار می کنم. مهمترین دغدغه ام بهبودی وضعیت کشور عزیزم افغانستان می باشد زیرا آوارگی و غربت سخت تر از آن است که فکرش را بکنید. پس از وصل به اینترنت اولین کاری که می کنم جستجوی آخرین اخبار کشورم می باشد تا شاید خبری امید وار کننده ای را پیدا کنم که بهانه ای برای قناعت دادن مادرم جهت برگشت به کشورم باشد اما رسیدن به این آرزوی شیرین در این سه سالی که پا به اینترنت گذاشته ام هر روز دور تر از دیروز به نظر می رسد.
از همه شما دوستان عاجزانه می خواهم دعا کنید خدای مهربان آرزوی همه کسانی را که در انتظار دیدن وطن خود به سر می برند زودتر برآورده نماید.
وبلاگم موضوعی خاصی ندارد. در واقع اینجا پناهگاهی منه. وقتی خیلی دلم می گیره هرچه دل تنگم خواست از همه جا و همه چیز کپی می کنم تا کمی خودم را سرگرم کنم. خودم چیزی ندارم بنویسم. چه بنویسم؟ مثل خیلی ها نوشته های رمانتیک دیگرا رو بدون ذکر منبع کپی کنم که بازدید کنندگان فکر کنند مال خودمه؟ اصلا کی وقت می کنم چیزی بنویسم؟!
مطالب و عکس هایی را که کپی کرده ام جدی نگیرید بیشتر برای تمرین است. می خواهم ترفند های وبلاگ نویسی را یاد بگیرم. از همه مهمتر جنبه ای سرگرمی هم دارد تا دردهای عمیقی رو که از آوارگی و بیچارگی مردمم در دل دارم و احساس غربت و بی کسی را که در اثر بی غیرتی و بی کفایتی حاکمان و سیاست مداران کشورمان به من دست می دهد برای لحظه ای فراموش نمایم!
از همه ی دلای مهربون و پاکی که با نظرات مفید و دلگرم کننده شون برای بهترشدن مطالب وب، همکاری می کنند واقعا ممنونم و از توجه و تشویق تون حسابی خوشحال و امیدوار می شوم.
اگر مرا لینک کردید حتما خبرم کنید تا شما را نیز لینک کنم. بعضی کارای حرفه ی وبلاگ را داداشم(منظور همان برادر خودمان است) انجام می دهد. معلوم است که پیامهای نامربوط حذف می شود.
یاد داشت های تازه را در صفحه اول وبلاگ بیبینید.
ادامه...
فلسفه ای اصلی عاشورای امام حسین ع
سلام بر حسین سردار آزاد مردان جهان
من وقتی در باره امام حسین ع و عاشورا و فلسفه نهضت امام حسین ع فکر می کنم از میان این همه حرفای که در باره اش شنیده ام این سخن کوتاه دکتر شریعتی خیلی به دلم می نشیند:
"حسین بیشتر از آب تشنه لبیک بود افسوس که بجای افکارش زخمهای تنش را نشانمان دادند و بزرگترین دردش را بی آبی نامیدند." دکتر شریعتی.
می دانید چرا این جمله در باره عاشورای امام حسین ع بیشتر از همه مرا تحت تأثیر قرار می دهد؟ چون وقتای هم بوده که با همین چشمم دیده ام: چند نامرد زیر علم امام آزاد مردان، سنگ مردانگی و عزت را به سینه می زنند اما سینه ای شون خالی از مرام و عشق حسینی است!
اون مانتو فروشی که بیشتر از همه دروغگویی و سودجویی داشت
پارچه ای سیاهی رو که برای نمایش عزای امام آزادگان روی مغازه اش نصب کرده
بود بزرگتر از همه بود!! این است که می گم این حرف خیلی معنی دار است"امام
حسین ع بیشتر از آنکه تشنه آب باشد تشنه لبیک بود"
الهم العجل لولیک الفرج
گشایش همه کارها فقط به دست آقاست...
سلام نوشته هاتون رو خوندم به امید روزی که دیگه خبری از ظالمان بر روی زمین نباشه...
این رو هم فراموش نکنید
اگر آن سر دنیا هم که باشم خدا با من است...
سلام زیباست. تو می توانی به شرط که بخواهی و تن به کار دهی. می توانی قلم بزنی و بجای نشر عکس های ... با مطالب زیبایت تمام جهان را مخاطب گردانی و به آنها پیام رسانی کنی. همیشه موفق باشید خانم ملکه رحمانی
سلام با عرض تسلیت برای تاسوعا-عاشورای حسینی.
دعوتتون میکنم تا درمورد پست"زیراسمان ژاپن"وسوال انتهایی اون نظرتونو بگید .
ممنون
سلام.خیلی قشنگ مینویسی
سلام وبلاک باحال داری جالیب است. سربزن خوشحال میشم. موفق باشی
سلام خوش شودوم از وبلاگیتان
من رپ مخوانوم سر بزنید به وبوم تشکر